De langste rit van de vakantie. Van Indianapolis naar Cleveland, via Amish Country. Een goede 600 kilometer rijden, maar wel met een aantal leuke stops onderweg. Eerst naar Richmond om een paar Square Donuts te halen:
Ik denk dat ze er nooit toeristen in de winkel krijgen, want de meisjes achter de balie vroegen zich af waarom we in Richmond terecht waren gekomen. “Square Donuts”, was het antwoord. Lang leve internet, waar je dit soort zaakjes vindt:
Van Richmond zijn we naar Dayton in Ohio gereden, waar het National Museum of The United States Air Force staat. Het heeft een van de grootste collecties ter wereld, met meer dan 360 vliegtuigen en raketten, uitgestald over 4 verschillende hangars. Toegang is gratis, dus wat wil je nog meer?
Een B-24 bommenwerper, in een lichtroze tint, voor woestijnmissies in Afrika:
Een Spitfire, uit 1953, gebruikt in Australië:
Een model van een B-41 thermonucleaire bom. Bij ontploffing zou er een vuurbal van 6,4 kilometer doorsnee ontstaan:
De North American XB-70 Valkyrie is een prototype bommenwerper die op een hoogte van 21 kilometer een snelheid van meer dan 3600 kilometer per uur kon bereiken. Er zijn twee prototypes van gebouwd. De andere is gecrasht:
En geen US Air Force zonder drones. De MQ-1B, op afstand bestuurbaar met 4 hellfire antitankraketten aan boord:
Om de dag nog een beetje gezellig te houden zijn we ’s middags naar de Amish gegaan. In Holmes County is de grootste Amish-community van de VS, waar ongeveer 36000 Amish wonen. Hier geen auto’s, maar paard en wagen op de parkeerplaats:
En ook als je rondrijdt moet je regelmatig even flink in de ankers omdat er een buggy langs de weg rijdt. Een buggy gaat rond de 10-12 kilometer per uur, ook op wegen waar je met de auto 90 mag:
Bij Yoders Amish Home hebben we een tour gedaan. Ze hebben hier een klein schooltje. De Amish-kinderen gaan maar naar school tot groep 8, daarna gaan ze vaak al werken.
Dan kan je beter nog een paar jaar op school zitten zou ik denken:
De schuur, met de wagens ervoor. De grijze wagen is een kerkwagen, waarmee ze bij mensen thuis kerkdiensten verzorgen. Woonkamer leeg, bank erin en gaan met die banaan:
Amish willen niet gefotografeerd worden en ook hun poppen hebben geen gezicht, omdat je door een foto het individu verheft boven de groep:
De woonkamer in het oude huis:
Een meisjeskamer, met handgemaakte quilt en goed advies: Live Well, Laugh Often, Love Much:
De kledingkast met verschillende handgemaakte jurken. Allemaal vrijwel hetzelfde model, maar een andere kleur voor verschillende gelegenheden:
De kapps en bonnet die vrouwen dragen. De bonnet, aan de linkerkant, wordt buiten gedragen om de kapp die eronder zit te beschermen:
Handgemaakte sandwich spread en andere “lekkernijen”. We hebben een potje Chunky Cinnamon Pickles meegenomen, thuis maar eens kijken hoe dat smaakt:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten